8 ΜΑΡΤΙΟΥ για να θυμόμαστε και να τιμούμε...
8 ΜΑΡΤΙΟΥ
για να θυμόμαστε
και να τιμούμε...
- τους αγώνες των εργατριών από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα
- τις διεκδικήσεις και τα δικαιώματα που κέρδισε το φεμινιστικό κίνημα για τις γυναίκες, αλλά και για το σύνολο της κοινωνίας.
Γιατί δεν έχουν μόνο συμβολική αξία.
Αποτελούν τη συνεχή υπενθύμιση, πως ο αγώνας για την Ισότητα των φύλων - σήμερα περισσότερο παρά ποτέ - είναι
καθημερινός αγώνας.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Οι γυναίκες, πλήττονται δυσανάλογα, από τις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται.
Η ανεργία των γυναικών έφτασε στο 31,3% καιτων νέων γυναικών, στο 62,8%.
Οι γυναίκες αποτελούν το 63% των μερικά απασχολούμενων, με μισθούς εξευτελιστικούς, κάτω από το όριο της φτώχειας και στην πλειονότητά τους, ανασφάλιστες.
Οι μόνες μητέρες ζουν στα όρια της φτώχιας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Όσο γιατις « οικονομικά ενεργές» γυναίκες , η μεγάλη μείωση του εισοδήματος, προστέθηκε στις ήδη άνισες αμοιβές, που υπήρχαν και πριν την κρίση και αποτελούμε πλέον, την μεγάλη κατηγορία του φαινομένου των φτωχών εργαζόμενων, που αυξάνεται δραματικά στη χώρα μας.
Η έξαρση του φαινομένου αυτού, αποτελεί, μία από τις πιο σημαντικές κοινωνικές συνέπειες της κρίσης.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Οι γυναίκες πλήττονται δυσανάλογα, από τις πολιτικές εργασιακής ανασφάλειας που εφαρμόζονται.
Η όξυνση των προβλημάτων, που επέφεραν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικέςστις εργασιακές σχέσεις, έχουν σοβαρές επιπτώσεις σε βάρος των γυναικών και μάλιστα , συνδέονται, σε πολλές περιπτώσεις, με την εγκυμοσύνη και την μητρότητα.
Οι έγκυες εργαζόμενες, ή εργαζόμενες που μόλις έχουν επιστρέψει από άδεια μητρότητας, «παραγκωνίζονται», ή «υποβαθμίζονται» εργασιακά και όλο και συχνότερα, «σπρώχνονται» σε εκ περιτροπής απασχόληση, με αντίστοιχη μείωση αποδοχών.
Δεν είναι λίγες δε οι περιπτώσεις (σύμφωνα με τον Συνήγορο του Πολίτη)που εργοδότες έχουν φτάσει στην απόλυση, καταπατώντας ό,τι έχει απομείνει από το εργατικό δίκαιο και τις Συμβάσεις!
Συχνά η οικονομική κρίση χρησιμοποιείται ως πρόφαση και μοχλός πίεσης από τους εργοδότες, ιδιαίτερα απέναντι στις γυναίκες εργαζόμενες, για καταπάτηση ωραρίου, αλλαγή μορφής εργασίας και (δυστυχώς με αυξητική τάση) για σεξουαλική παρενόχληση.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Οι γυναίκες, πλήττονται δυσανάλογα, από τις πολιτικές ανισότητας που εφαρμόζονται.
Οι περικοπές στους δημόσιους προϋπολογισμούς, δεν είναι ουδέτερες ως προς το φύλο. Επιτείνουν την ανισότητα σε βάρος των γυναικών, τον αποκλεισμό τους από την αγορά εργασίας και τη θηλυκοποίηση της φτώχειας.
Με τις όποιες κοινωνικές δομές, που έχουν απομείνει, να καταργούνται, να υποβαθμίζονται, ή να μην επαρκούν (βρεφονηπιακοί σταθμοί, ολοήμερα σχολεία), οι γυναίκες αναγκάζονται να αναπληρώσουν το κοινωνικό κράτος, με διπλά και τριπλά ωράρια, φροντίζοντας παιδιά , ηλικιωμένους, αρρώστους, αποκλεισμένες στο σπίτι.
Έτσι, αντί η προσπάθεια για έξοδο από την κρίση, να οδηγήσει στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων όλου του δυναμικού της χώρας, ανδρών και γυναικών, τα συντηρητικά στερεότυπα έρχονται στο προσκήνιο, πιο έντονακαι οδηγούν σεαποκλεισμούς.
Οι πολιτικές αυτές, οξύνουν τις πατριαρχικές αντιλήψεις και οδηγούν σε έξαρση των φαινομένων βίας κατά των γυναικών και ιδιαίτερα της ενδοοικογενειακής βίας.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Η ηττοπάθεια και η μιζέρια ΔΕΝ μας ταιριάζει.
Οι γυναίκες τραπεζοϋπάλληλοι, επιλέγουμε να είμαστε ΔΥΝΑΜΙΚΑΠΑΡΟΥΣΕΣ στις εξελίξεις.
Αποφασισμένεςνα αντισταθούμε στην κατεδάφιση των δικαιωμάτων μας.
Συμμετέχοντας ενεργά στους Συλλόγους και στην Ομοσπονδία, μπορούμε να ελπίζουμε πως δεν θα αντιμετωπίζουμε απλώς, αλλά θα έχουμε λόγο σε όσα μας αφορούν.
Αντλώντας δύναμη από την μέχρι τώρα πορεία μας και από ό,τι έχουμε καταφέρει, με σκληρές προσπάθειες, συσπειρωμένες γύρω από την Ομοσπονδία.
Ως Γραμματεία Ισότητας, πιστεύουμε βαθειά, πως η ελπίδα για μια άλλη πολιτική στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, περνάει μέσα από τη συλλογικά οργανωμένη δράση που στηρίζεται σε συνειδητοποιημένους και ενεργούς πολίτες.
Πιστεύουμε βαθειά, πως η συμμετοχή όλων μας και κυρίως των νέων γυναικών,θα δώσειώθηση σ' αυτή την προσπάθεια, με φρέσκιες ιδέες και νεανική ορμή, που τόσο έχουμε ανάγκη.
Όλες μαζί μπορούμε να αποτελέσουμε μια αλυσίδα προστασίας και αλληλεγγύης, για τον καθημερινό αγώνα καθεμιάς, ενάντια στη πολιτική
- της λιτότητας,
- της εργασιακής ανασφάλειας,
- της ανισότητας.
Οι γυναίκες ξέρουμε καλά, πως τα δικαιώματα μας, δεν χωράνε στο γκρίζο παρόν της κρίσης που βιώνουμε.
Σας καλούμε όλες να χρωματίσουμε μαζί το μέλλον,
όπως το ονειρευόμαστε!
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
